Down sendromu, vücut hücresinde fazladan bir (1) kromozom bulunması sebebiyle olan genetik bir durumdur. Down sendromu bir hastalık değildir ve kalıtsal değildir. Hamilelikte tesadüfen meydana gelir.

Genellikle, her bir hücrenin çekirdeği 23 çift kromozom içeri, 23 kromozom anneden, 23 kromozon babadan alınır. Don sendromlu insanların hücreleri 47 kromozom içerir. Bu bir fazlalık down sendromu ile sonuçlanır.

Down sendromulu çocukların fiziksel özellikleri

Down sendromlu çouğun fiziksel görünümü düğer çocuklardan farklı olur.

Düz yüz profili ve küçük ve basık burunları vardır.

Saçları düz seyrek ve yumuşaktır. Parmakları dolgun ve kısadır. Parmakları içe kıvrıktır.

Kulakları küçüktür, üst kısmında deri yapışıktır.

Kasları gelişmediği için lastik gibidirler.

Avuç içlerinde tek çizgi vardır.

Ağız kasları gevşek olduğu için dilleri sarkıktır.

Ciltleri kurudur. Kafatası çapı küçüktür.

Enseleri geniş ve kısadır.

Down sendromlu bebeklerde hangi organ bozuklukları görülür?

Down sendromlu bebeklerde en sık kalp hastalıkları ve sindirim sistemi hastalıkları görülür. Kalp defektinin ağır olması bebeğin henüz doğmadan önce kalp yetmezliği nedeniyle tüm vücudunun şişmesine neden olabilir. Bazı durumlarda sindirim sistemindeki defektler tıkanıklıklara neden olur ve bu durumların acil ameliyatla giderilmesi gerekebilir.

Down sendromlu bebeklerde yenidoğan ya da çocukluk çağında lösemi (kan kanseri) daha sık gözlenir.

Down sendromunun birçok aile için en üzücü özelliği bebek büyüdükçe barizleşen zeka geriliğidir. Bunun şiddeti bebekler arasında önemli farklılıklar gösterir. Bu bebeklerin erken dönemlerden itibaren özel bazı eğitim programlarına alınması ile başarılı sonuçlar alınabilmektedir.

Down sendromlu bireylerin özellikleri

Down sendromlu bireyler normal bireylere oranla daha pasif çevrelerine ilgisiz sessiz yada fazla huysuz olabilmekte fakat çoğunlukla yaşamın ilk aylarında diğer bebeklerden farklı değildir.

Down sendromlu çocuklar dil alanında gelişimi, normal gelişim gösteren çocuklardan daha geç olmaktadır. Normal gelişim gösteren çocuklar ikinci yılın sonunda doğru sözcüklerin birbiri ile olan ilişkilerini anlarken down sendromlu çocukda bu daha geç olmaktadır.

Down sendromlu çocuklar 6.aya kadar az ağlarlar. Buda bebeğin yetişkinlerle daha az iletişime geçmesine neden olur.

Down sendromu çocuklar hayal kırıklığına uğradıkları zaman oldukça agresif olabilirler. Bu durum genelde sosyal etkileşim gibi beceriler konusunda yeteneklerinin gelişmemiş olduğundan kaynaklanırlar. İletişim ve sosyal beceriler yoluyla sorunlarını ifade etme ve çözüm konusunda daha geri olabilirler.

Down sendromlu çocuklar insanlara çok yakınlık gösterirler. Özellikle down sendromlu çocukları olan aileler bu konuda çok dikkatli olmalıdırlar. Çünkü kötü niyetli insanlar çocukların bu özelliklerini kötüye kullanabilirler.

Down sendromlu çocuklar genelde olası sonuçlarını dikkate almadan kendi düşünceleriyle hareket etme konusunda oldukça inatçı olabilirler.

Down sendromu bulunan çocukların eğitimleri nasıl olur?

Öğrenme yetenekleri kısıtlı olan çocukların, topluma kazandırılması ve mutlu bir yaşam sürebilmeleri için, özel eğitime ve ilgiye gereksinimleri vardır. Verilecek eğitimin doğumla birlikte başlaması en idealidir. Eğitimin annede başlaması, çocuğun öğrenme yeteneğinin daha hızlı gelişmesine neden olmaktadır. Eğitim planlı ve programlı olarak, bilinçli bir şekilde yapılmalıdır. Bebekler iki aylık olduğunda fizik tedavi süreci başlamalıdır. Fizyoterapistler tarafından egzersizleri yapılmalı, evde günlük bakımları ailesi tarafından uygulanmalıdır. Bebeklerde bulunan kas gevşekliği fizik tedavi  ile aşılmaktadır. Bunun yanı sıra algılama becerisi kazanmaları için bir tedavi uygulanmalıdır. Bu çocuklar geç konuşacaklarından, erken zamanda dil terapisi uygulanmalıdır. Bu şekilde daha erken konuşmaları mümkün olacaktır. Bazı durumlarda geç konuşanlar olsa da, hiç konuşamayan çocukların sayısı oldukça azdır.